Kilkanaście dni temu pisałem o tym, że mój artykuł o inteligentnych kontraktach ukazał się w biuletynie Euro Info.
Inteligentne kontrakty to rodzaj umów zawieranych w przestrzeni cyfrowej. Są one oparte o algorytmy komputerowe, zupełnie jak inne programy, z których korzystamy na komputerach albo smartfonach. Wykorzystują zdecentralizowaną technologię blockchain, tak jak kryptowaluty, np. bitcoin. Algorytmy takiego kontraktu mogą samodzielnie weryfikować pewne zdarzenia, a tym samym prowadzić do automatycznego wykonania umowy.
W artykule można się bowiem było dowiedzieć:
Co to są inteligentne kontrakty.
Jak działają inteligentne kontrakty.
Gdzie można zastosować i jakie korzyści daje wykorzystanie takich inteligentnych kontraktów.
Czy można takie inteligentne kontrakty uznać za umowę w rozumieniu prawa cywilnego.
A dziś z dumą mogę poinformować, że ukazał się nowy numer Biuletynu Euro Info, w którym jest druga część mojego artykułu o inteligentnych kontraktach.
I tu zaczyna się prawdziwa zabawa. Artykuł dotyczy bowiem konkretnych problemów, z którymi można się spotkać w praktyce wykorzystywania inteligentnych kontraktów w obrocie gospodarczym, takich jak:
Czy do inteligentnych kontraktów trzeba w ogóle stosować prawo jakiegokolwiek kraju, czy wystarczy może sam kontrakt.
Jeśli trzeba stosować prawo jakiegoś kraju – to jakiego, biorąc pod uwagę, że inteligentny kontrakt może zostać zawarty pomiędzy ludźmi z różnych państw.
Jak zastosować do inteligentnych kontraktów ogólne klauzule, takie jak np. zasady współżycia społecznego.
Czy do inteligentnych kontraktów należy stosować szczególne przepisy chroniące konsumentów.
Jak bronić się przed wykorzystaniem błędów w kodzie inteligentnego kontraktu.
Jak rozstrzygać spory i egzekwować świadczenia wynikające ze stosowania inteligentnych kontraktów.
Artykuł dostępny jest pod tym linkiem.
Oczywiście zachęcam do czytania, udostępniania i dzielenia się tymi informacjami w szerokim świecie.
